Gdy ruszyliśmy, zapytała: To gdzie jedziemy?/ Kiedy chciała pani zobaczyć jak mieszkam, to zapraszam, zrobię kawę i porozmawiamy sobie spokojnie./ A pańska żona?/ Wyjechała w delegację./ To jedziemy! Zaparkowałem przy ul. Unii, wprowadziłem gościa i wjechaliśmy windą na VI piętro. Nie mogłem trafić kluczem do zamka, tak mi się trzęsły ręce, zasłaniałem je sobą, w końcu otworzyłem drzwi i zaprosiłem do środka: Ach, jak tu ładnie, tyle słońca i kwiatów! I tyle fotografii na ścianie, czy to wszystko rodzina?/ Proszę mi powiedzieć, kto jest kim? O, tu to chyba pańska żona?/ Tak./ Niezła!/ A ten mężczyzna?/ To ja, miałem chyba 27 lat./ Proszę sobie oglądać, a ja zrobię kawę./ Daniel wyszedł, aLila wpatrywała się w tę jego fotografię. Myśli kłębiły jej się w głowie, nagle doznała jakiegoś olśnienia: "Ależ on wygląda zupełnie tak samo, jak mój ukochany tatuś, zanim umarł nagle! To dlatego tak coś ciągnie mnie do Daniela, muszę go mieć!" Szybko zrzuciła bluzkę, minispódniczkę, zsunęła rajstopy i została w samych figach. Stanika ani koszulki nie nosiła. Stanęła obok stołu i czekała. Daniel wszedł, niosąc ostrożnie na tacy filiżanki, cukierniczkę, dzbanek z kawą i dzbanuszek z mlekiem. Na jej widok, taca wypadła mu z rąk, wszystko się rozlało, rozsypało, potłukło! Skonsternowani zaczęli zbierać z podłogi skorupy. Daniel chciał biec po ścierkę, ale go powstrzymała: Daj spokój, później to posprzątamy, teraz weź mnie, kochaj się ze mną, złamiemy tabu kazirodztwa!/ Zerwała z niego koszulę gwałtownym ruchem, aż guziki posypały się na wszystkie strony. Zarzuciła mu ręce na szyję, dotykając swoimi małymi, jędrnymi cycoszkami jego torsu, odnalazła usta, takie pełne jak u tatusia i poprosiłą: Bierz mnie, uwolnij go, czuję jak się powiększa, chcę go, już teraz!/ Daniel pokrył jej ciało swoim... [okładka]